Ik stapte bij Karen Vuijsters van Spirit Path naar binnen met een hoofd vol plannen en een lichaam dat nog in de hoogste versnelling stond. Wekenlang had ik in de doe modus geleefd, een lange vakantie met de jongens, direct door naar hard werken, overzicht houden, regelen, presteren. Mijn energie voelde hoekig en strak, alsof ik te lang in alleen maar vooruit had geduwd. Karen glimlachte toen ik ging zitten, ze keek niet alleen naar mij, ze leek dwars door de drukte heen te ademen. Ze zag wat vaak onzichtbaar blijft en noemde het zacht, alsof ze een sluier oplichtte. Je zit diep in je mannelijke energie, zei ze, laten we ruimte maken voor ontvankelijkheid, zodat jij weer kunt landen in jezelf.
Wat me meteen raakte, was de vanzelfsprekende manier waarop Karen de oude Chinese geneeskunst verbindt met het taoïstische denken in de vijf elementen. Hout, vuur, aarde, metaal, water, het werd geen theorie, het werd een taal voor mijn binnenwereld. Ze legde uit hoe die elementen in mij met elkaar in gesprek waren, hoe patronen in het lichaam echo’s zijn van patronen in het leven. Niet belerend, niet zwaar, eerder met een milde helderheid die vertrouwen wekt. Ik voelde me gezien in meer dan mijn klachten, ik werd aangesproken op wie ik in wezen ben.
Ik lag op een heerlijk warm bed, zachte muziek vulde de ruimte, het licht had iets van een late middagzon. Karen werkte rustig, met aandacht, haar handen precies en liefdevol. De eerste naaldjes, bijna onmerkbaar, vonden plekken waar ik spanning had opgeslagen zonder dat ik het doorhad. Bij mijn borst kwam ruimte, in mijn onderbuik zakte ik een laag dieper. Er was niets spectaculairs aan de hand en toch voelde alles als een keerpunt. Mijn adem werd breder, mijn blik zachter, mijn lichaam herinnerde zich hoe het is om niet te hoeven duwen, maar gedragen te worden door een ritme dat ouder is dan mijn agenda.
In het verleden heb ik vaker acupunctuur gehad, maar niet zo als dit. Deze sessie was als een sleutel die niet alleen de deur openmaakt, maar ook het huis erachter verlicht. Karen benoemde subtiel wat ze waarnam, ze volgde de stroom van mijn systeem in plaats van ertegenin te werken. Het was alsof ze een kaart las van wegen die ik wel kende, maar die ik was vergeten te nemen. De doe modus had mij efficiënt gemaakt, maar ook smal. Hier werd ik weer breed. De energie die ik zo lang naar voren had geduwd, mocht rondgaan, zakken, spiralen, terug naar een centrum dat ik even kwijt was.
Er kwamen beelden op van water dat langs stenen stroomt, niet door kracht, maar door volharding en vormgevoel. Karen werkte met de elementen als met een zacht kompas. Vuur dat warmte geeft zonder te verbranden, aarde die draagt zonder te verzwaren, metaal dat onderscheid brengt zonder te snijden, water dat verzacht zonder te verdwijnen, hout dat groeit zonder te haasten. Ik voelde hoe mijn lijf reageerde, tintelingen, stille golfjes, een kalm pulseren in mijn handen en voeten. Alsof ik thuis kwam in mijn eigen lichaam.
Wat ik misschien nog het meest waardeer, is de uitnodiging die Karen steeds opnieuw doet. Ze nodigt uit om eigen waarheid te belichamen, niet als groot statement, maar als kleine keuze in het hier en nu. Zachter ademen, duidelijker voelen, eerlijker luisteren. Naar mezelf, naar de ander, naar het leven dat onder de laag van drukte altijd stil aanwezig is. Met diezelfde zachte helderheid wees ze op patronen die achter mijn onrust schuilgingen. Niet als probleem, maar als deur. Ik voelde dankbaarheid, ook voor het deel in mij dat zolang hard heeft gewerkt, dat heeft gedragen en geregeld. Dat deel mocht nu rusten, zodat iets anders in mij kon spreken.
Na de sessie liep ik naar buiten. Ik merkte hoe ik opeens meer ruimte had om te ontvangen in plaats van te sturen. De wereld leek niet veranderd, maar mijn verhouding ermee wel. Alsof ik opnieuw afstemde, op een stillere, wijzere frequentie.
Voor vrouwen die deze reis verder willen verdiepen, opent The School for Alchemy de deur naar mentorships en retraites waar waarachtigheid en innerlijke helderheid centraal staan. Het is geen traject om iemand te worden, het is een thuiskomst in wie je bent. Karen begeleidt met dezelfde aandacht en integriteit als in haar sessies, met oog voor de lagen onder de laag. Daar waar het verhaal kantelt en heling vanzelfsprekender wordt dan je denkt.
Als je voelt dat er iets in jou om ruimte vraagt, dat je lijf praat waar je hoofd nog zoekt, dan is Spirit Path een plek waar je die taal kunt leren verstaan. Mijn ervaring was niet alleen fysiek, het was ook een verschuiving van perspectief. Minder duwen, meer dragen. Minder moeten, meer mogen. En precies daarin ontvouwt zich kracht, niet als toon, maar als grond.
Meer weten of een sessie boeken kan via www.spiritpath.nl. Voor mentorships en retraites kijk je op www.schoolforalchemy.com. Ik ging er gespannen naartoe en ik kwam thuis. Dat is het mooiste wat ik kan zeggen.